آجیل عید، عیدی.

هر سال موقع عید به جای شادی بعضی ها غمگین میشوند.
چرا؟
چون باید از عروس  و داماد و نوه ها پذیرایی کنند و  عیدی هم بدهند!
تورم ایران هم که دیگه نیاز به گفتن نداره، سال به سال هزینه ها را برای مردم بیشتر کرده در حالی که درآمدها متناسب با آن افزایش پیدا نکرده!
البته ناگفته نماند درآمد مسئولین بسیار بیشتر از تورم تعدیل شده است طی این سال ها!! پس طبیعی است که هرگز مردم را درک نکنند.

 خداوکیلی بیایید امسال کمتر برای هم قپی بیایم و قمپوز در کنیم.
عید میتونه خیلی شادتر و ساده تر و دوستانه تر برگزار  شود، اگر کمتر برای چشم و هم چشمی خودمون را در زحمت بیاندازیم.
من که خودم امسال برای خونه آجیل نمیخرم! تعارف هم نداریم، خیلی هزینه ها بالاست.
عیدی دادن و گرفتن هم که منتفیه.

رسم عیدی دادن خوبه و جذاب، اما خداییش تو این شرایط مایه عذابه!

اینجوری برای من و خانواده ام راحت تره، و دل نشین تر.
بالاخره این سال ها هم میگذره! خدای جای حقّی است. شرایط درست میشه انشاءالله.
و در آخر
آیه 227 سوره الشعراء
<< إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَکَرُوا اللَّـهَ کَثِیرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنقَلَبٍ یَنقَلِبُونَ >>
<< مگر کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده و خدا را بسیار به یاد آورده و پس از آنکه مورد ستم قرار گرفته‏ اند یارى خواسته‏ اند و کسانى که ستم کرده‏ اند به زودى خواهند دانست به کدام بازگشتگاه برخواهند گشت (۲۲۷)  >>